Στη μεριά του φράχτη που βρίσκεται κάτω απ' την βελανιδιά έβαλα δαφνοκέρασο και Λούσιντουμ.
Ο δαφνοκέρασος είναι ένας πολύ ανθεκτικός στο κρύο θάμνος,που είναι πράσινος συνέχεια και δεν ρίχνει τα φύλλα του το χειμώνα.Φτάνει τα 4 μέτρα ύψος,τα φύλλα του είναι βαθυπράσινα,μεγάλα και χοντρά.Το Λούσιντουμ έχει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με τον δαφνοκέρασο με την μόνη διαφορά ότι τα φύλλα του είναι λεία και γυαλιστερά.
Αυτό με βόλευε μια χαρά.θα είχα έναν πράσινο φράχτη σε σχήμα τοίχου χειμώνα καλοκαίρι.Η ανάπτυξή του πολύ γρήγορη.Από τον δεύτερο χρόνο της φύτεψης και μετά δεν τον προλάβαινα.Το κλάδεμα του γίνεται συνέχεια εκτός από το χειμώνα που το αφήνουμε να ξεκουραστεί.Όσο πιο συχνά κουρεύουμε τόσο πιο πολύ μεγαλώνει το φυτό,δυναμώνει και γίνεται συμπαγές.Τα δικά μου προσπαθώ να τα κάνω να μοιάζουν με τοίχο,γιαυτό τα κλαδεύω από όλες τις πλευρές,μόλις δω ότι έχασαν το σχήμα τους.
Μπορούν επίσης να γίνουν και πολύ όμορφα δεντράκια με γυμνό κορμό που καταλήγει σε μπάλα με το κατάλληλο κλάδεμα.Όσο ακόμη είναι μικρό το φυτό θα κλαδεύετε τα κάτω-κάτω κλαδιά ούτως ώστε να απογυμνωθεί ο κορμός αφήνοντας ένα μόνο κεντρικό κλαδί και θα προσπαθήσετε να δώσετε στα πάνω κλαδιά σφαιρικό σχήμα.Μην απογοητευθείτε αν στην αρχή μοιάζει σαν σταβοχυμένος λουκουμάς,όλα θέλουν τον χρόνο τους,μετά από μερικά κλαδέματα θα προσεγγίζει περισσότερο το σχήμα της μπάλας που διακαώς επιθυμείτε.
Το σφαιρικό αυτό σχήμα μας αρέσει πολύ μέσα σε γλάστρες,για το μπαλκόνι ή τη βεράντα
όπως επίσης και η μικρή απαίτηση του φυτού σε νερό που το καθιστά αυτόματα αγαπημένο φυτό των "τεμπελάκων" της κηπουρικής με προτίμηση στα φυτά που είναι περισσότερο ανθεκτικά σε καταστάσεις "ξηρασίας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
i love comments